donderdag 16 december 2004

BOERENVERSTAND

PROJECT 1TH YEAR ACADEMY

Verzonken in het Limburgse heuvelland wordt zij één met de natuur. Verlaten als een spookstad. Haar roemrijke verleden is af te lezen aan haar gevels die littekens vertonen van intensief gebruik. Gebroken glas, poorten uit het lood en pannen die verstrooid over de daken liggen. Haar taak is volbracht, hoeve la ferme Lanterne is toe aan een nieuwe missie.




De functie boerderij is helaas niet meer, vee vervangt mensen die hier rust zullen vinden dat elders in de stad onvindbaar is. Dit brengt een compleet andere verhouding met zich mee, mensen willen meer licht en zicht. Om de nieuwe functies in haar te plaatsen zal er respectvol met haar moeten worden omgegaan, maar ja wat is respectvol, deze term is relatief.





Mijn visie van de hoeve is om haar afleesbaar te houden, haar huidige situatie duidt ook een tijdgeest aan met een dosis aan kwaliteit. Daken, vensters en poorten zullen vernieuwd moeten worden om haar gebruiksvriendelijk te maken, dit betekent dat het licht dat door elke kier de donkere leegte betreed, verleden tijd zal worden. De grotere ruimtes zullen hoogst waarschijnlijk worden vol gepropt door het nieuwe programma. Nieuwe raampartijen worden massaal naar het landschap gericht waardoor het aan kwaliteit achteruit zal gaan.

Om dit alles te voorkomen heb ik haar beschouwd als de verpakking van mijn nieuwe programma. Door er als het ware een nieuwe schil in te plaatsen zal ze van buiten volledige afleesbaar blijven. Nieuwe aantastingen zijn afleesbaar door ze niet ortogonaal te plaatsen, deze aantasting door middel van sneden is gebaseerd op de grasstructuur van het weidelandschap waarin de boerderij verzonken ligt. De sneden komen op zowel dak als wand voor, zodat het licht op deze wijze naar binnen straalt en refereren naar de huidige situatie waarin zij zich momenteel bevindt.



De functies zijn ook op een wild grid in de hoeve geplaatst. Het word als een geheel beschouwdt, dat betekend dat alle ruimtes in elkaar overlopen, van slaapvertrek tot multifunctionele ruimte tot keuken. De functies worden afgeschermd door middel van wanden, of losse volumes. De hoeve wordt voornamelijk beschouwd als gebruiker en niet als zo maar een gebouw waar functies aan toegewezen worden. De hoeve blijft introvert functioneren, dit om zo veel mogelijk het omliggende landschap te beschermen. De binnenplaats is naast het landschap ook een rustpunt hier smelt de omgeving van landschap om in binnentuin.



Natuurlijke elementen spelen een grote rol voor het verruimen van je geest. Om dit zoveel mogelijk te accentueren maak ik gebruik van lichte, luchtige materialen, te denken aan kunstoffen die een interactie aangaan met de robuuste gemetselde hoeve. Op deze manier zijn ook de eigenlijke defensies van binnen uit af te lezen. Om duidelijke entrees te maken naar de diverse functies maak ik gebruik van de bestaande openingen van de hoeve, de secundaire openingen worden dichtgezet.Zo blijven ook daar waar behoefte aan licht is, de raamopeningen gespaard. Kortom, how to enjoy land you don’t own, …. like this.