Belvedère is het alom bekende uitbreidingsplan van Maastricht. Naast de nieuwbouw van kantoren en infrastructuur zijn er ook enkele wooneenheden die moeten worden gerealiseerd. In plan Bellevue, dat onderdeel uitmaakt van Belvedère, zijn een vijftal locaties aangewezen waar zo’n 250 woningen gerealiseerd moeten worden.Het middelste kavel was voor mijn rekening. Na analyses van locatie, situatie, oriëntatie en bezonning heb ik mijn eerste aanzet gedaan door een minimaal appartement naar Nederlandse maatstaven te ontwerpen. Het betreft een 2 slaapkamerappartement van 80m. Door deze volumes op een bepaalde manier te stapelen en te groeperen probeerde ik diverse kwaliteiten in het gebied te brengen.
Het gebied wordt momenteel in gebruik genomen door lichte industrie. Aan de overzijde van de singel ligt Caberg, een wijk met veel sociale woningbouw en met een gemiddeld lager inkomen dan het modaal. Bellevue zal voornamelijk gericht zijn op de wat rijkere garde. Dat betekent een schaalsprong die er plots in het gebied zal optreden. De huidige locatie zal Caberg moeten afstaan aan zijn nieuwe bewoners.Omdat de locatie zich op een steilrand bevond ben ik er na enkele korte analyses achtergekomen dat precies op deze rand de vraag naar woningen het groots zal zijn. Dit is qua zicht een top locatie. Zou het kavel vrij indeelbaar zijn dan kreeg men een onevenwichtige verkaveling die zich voornamelijk in de buurt van de steilrand zou afspelen. De enige manier om dit tegen te gaan is om een eigen stijlrand te maken waardoor iedereen aan de rand van de afgrond woont.
Door een analyse te maken van het gebied kwam ik erachter wat er zich in de toekomst zal gaan afspelen. Het terrein wordt tot op heden gebruikt door de Cabergers, naar verloop van tijd wordt het openbare gebied als maar kleiner en de bevolking neemt toe. Deze stukken zullen door de nieuwe naburige bewoners worden toegeëigend. Bevolkingstoename betekent dat het gebied ook meer kwaliteit en uitstraling nodig heeft, het naburige gebied zoals Fort Willem zal ook aan kwaliteit sterk verbeteren. Door deze groei van de kwaliteit in de grenzende gebieden van Caberg zal Caberg zelf steeds meer ingesloten worden. Door een perceel te maken dat past bij de typologie van Caberg is het mogelijk om de grenzen onzichtbaar in elkaar te laten overlopen.
De Cabergers weten hun voortuinen te gebruiken, dat bleek al snel na een rondwandeling in deze inspirerende buurt van Maastricht. De voortuin is meer dan alleen een tuin, het is een plek om te ontmoeten met buurtgenoten, er kan gezeten worden, gebruikt worden als werkplaats of als een imago vertoon. De mooist geknipte buxsussen kom je hier tegen. In de voortuin mag alles, het is een kwestie van zien en gezien worden. De sociale woningbouw is een rem in de wijk van een wildgroei van uitbouwen, serres en dakkapellen. Utopisch wonen van Cabergers is een eigen huis waarmee ze alles kunnen doen.
Het uiteindelijke project zijn 2 woonblokken die op elkaar gestapeld zijn. Beide woonblokken zijn aan een straat gesitueerd. Via een hellingbaan komt men met de auto op de eerste etage. Het model is gebaseerd op the domino house van le Corbusier met als maatstaf; de auto. In dit totale model zitten nog eens 68 oorspronkelijke domino houses. Dit type was oorspronkelijk bedoeld om een vrije plattegrond en vrije gevels te kunnen ontwerpen. Datzelfde gebeurt ook hier, de bewoners kunnen voor 25.000 euro een domino casco kopen en kunnen dit geheel naar eigen wens invullen.
Het complex is welstandsvrij, een ingekaderde woning moet zorgen voor continuïteit in het totaalplan. Aangezien de tuin een belangrijke rol speelde in Caberg zal ook hier niet de gehele bouwoppervlakte benut worden voor te wonen, men kan ook denken aan tuinen, extra parkeerplaatsen, stalling voor boot of caravan of er kan een zelfstandig ondernemer een zaak beginnen. Het geheel zal een mix worden met starters, gezinnen en senioren. In het hart van het blok zit een collectieve ruimte met een plein en een sportveld. Een zijde is onbebouwd om zo uit te kijken naar het prachtige Maastricht.
